Hotel Banks heb ik als verrassing voor haar uitgekozen. Midden in het centrum van Antwerpen en volgens de foto's op internet strak ingericht.
We mogen gratis gebruik maken van de bar en de tapas, wordt ons bij binnenkomst gezegd. Het ziet er allemaal eigentijds uit. Na het ons aangeboden wat-zijn-we-blij-dat-jullie-er-zijn-glaasje-champagne, bekijken we onze kamer. Strak. Het is vlak voor Valentijnsdag en ons bed ligt vol rozenblaadjes. Die doen we er meteen af.
We hebben zin in tapas, maar dan niet in het hotel. De Groenplaats is daarvoor veel geschikter, vinden we. De kou deert ons niet en we nemen een februari-terrasje. Met een dekentje over ons heen laten we ons tapas met port serveren. De terrasverwarmer doet zijn best. Zij vertelt en ik luister, terwijl twee Belgische madammen met jassen in tijgerprint ons passeren.
We doen nog een port.
We willen wat eten, maar wel met uitzicht op de kathedraal. Dat moet natuurlijk ook, we zijn immers in Antwerpen en dat willen we zo ervaren. Maar niet te ver lopen, dus wordt het, wat decadent, het Hilton. Op de kaart staat een ossenhaas met truffel zichzelf aan te prijzen en we vallen voor zijn charmes. De andere ossenhaas met wintergroenten verliest het daarvan.
Na ons voorgerecht menen we de truffel al te ruiken. Bij het inzetten zien we wintergroenten verschijnen. Die geven zich blijkbaar niet snel gewonnen. Het sorry-we-hebben-ons-vergist kan ons niets schelen, de kathedraal heeft dat al op voorhand gecompenseerd.
Het afzakkertje doen we iets verderop in een trendy bar. Even lopen, maar ondanks haar moeilijke been, lukt dat. Positieve energie, zegt ze. Ik voel het ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten